"ความหลงผิด"

ในการฟังทดสอบชุดเครื่องเสียง ไม่ว่าที่โชว์รูม หรือตอนออกงานเครื่องเสียง คนขายมักพยายามหันหน้าลำโพงให้ผายออก อ้างว่า เพื่อให้ทุกคนที่นั่งฟัง จะได้รับรู้เวทีเสียง บรรยากาศเสียงพอๆกัน ซึ่งเป็นความเข้าใจผิด  ที่ถูกต้องเอียงหน้าลำโพงเข้ามาหรือToe in ให้เสียงจากตู้ซ้าย- ขวา ยิงมาตัดกันหน้าผู้ฟังตรงกลาง ห่างหน้าเขาออกไปประมาณ ครึ่งเมตร จะได้รูปวง เวทีเสียง ที่แยกแยะ เป็นชิ้น เป็นอัน มีลำดับสูง ต่ำ ตื้น ลึก เป็นลำดับชั้นไล่จากหน้าสุดไปหลังสุด ทุกอย่างในวง มีทรวดทรง เป็น 3 มิติD   ซึ่งสิ่งเหล่านี้ จะปรากฎต่อคนนั่งฟังตรงกลาง พร้อมๆกับ คนนั่งฟังเอียงไปทางซีกซ้ายและซีกขวา ก็จะรับรู้ได้เหมือนกันทุกอย่าง เป็นแต่ว่า " ตำแหน่ง ชิ้นดนตรี   นักร้อง ปรากฏที่เดิมที่ควรจะเป็นตามจริงในการแสดงสด มิใช่ต้องถูกดัดแปลงทุกรูปแบบเพื่อให้มาปรากฏ ข้างหน้าเหมือนคนที่นั่งฟังตรงกลางอย่างที่พยายามหลับหูหลับตาใช้อุปกรณ์โน่นนี่ (DSP)

การหันเอียงลำโพงโน่นนี่เพื่อแหกเวทีเสียงให้กว้างออกอย่างที่ทำๆกันจน ทรวดทรงเสียง เละเป็นโจ๊ก  ผมและเพื่อนเคยขนาดว่าเดินมายืนฟังด้านข้างซ้าย ขวา ก็ยังรับรู้ตำแหน่งทรวดทรงนักร้อง ที่กำลังยืนร้องอยู่ด้านหน้ากลางวงได้เหมือนเดิม ! ใครบางคนอาจโวยว่า เขาไม่เคยเจออย่างที่พวกผมเจอ ก็จงรับรู้ไว้ว่า เพราะพวกคุณยังจูนโน่นนี่นั่น ไม่ได้อย่างพวกผม อะไรที่พวกคุณไม่เคยเจอเพราะมือไม่ถึง อย่าเพิ่งปฏิเสธว่าเพ้อเจ้อ ไม่จริง !!!