ทำความรู้จัก

www.maitreeav.com โดย อ.ไมตรี ทรัพย์เอนกสันติ

ผมสนใจครื่องเสียงมาตั้งแต่อายุ 12 ปี  เพราะมีน้าชายที่เล่นเครื่องเสียงไฮเอนด์ทั้ง JBL, McIntosh, ALTEC, FISHER ( ฝรั่ง), Ampex,UHER,Concertone, Wolensac, Nakamichi, Akai, TEAC, Garrad, SONY, เท่าที่จำได้. คือน้าชายคนนี้แกเล่นตลอดเกือบ15 ปีที่ผมรู้จัก ทั้งเคริ่องหลอดและทรานซิสเตอร์ ทั้งจานเสียง เทปม้วนเปิด Openreel cassette เทป ว่าไปแล้ว ตั้งแต่ยุคเครื่องเล่นจานเสียงแผ่นครั่ง ทั้งไขลานและไฟฟ้ามีภาคขยายหลอดในตัว กลับแผ่นเองได้  รีซีฟเวอร์หลอดอึก 2-3 เครื่อง  ทั้ง TRIO,  KENWOOD, SANSUI

ชุดสเตอริโอชุดแรกของผมเป็น วิทยุ/หูฟัง FM STEREO ของ PANASONIC (ถือเป็นยี่ห้อแรกในโลกที่ทำแบบนี้ออกมา) ขอเงินแม่ซี้อชุดคิทอีเล็คโทรนิคส์ของ PHILLIPS มาต่อระบบเสียงไบแอมป์ ชอบมากตอนนั้น สเตอริโอชุดแรกในชีวิตเป็นรืซืฟเวอร์เซอราวด์ PIONEER QRX8000A หิ้วมาจากนอก ในไทยยังไม่มีการนำเข้า ลำโพงเอาดอก PIONEER coaxial 8 นิ้ว มาจ้างเขาต่อตู้ให้ระดับไฮเอนด์ตามสเปคโรงงานญี่ปุ่น ลำโพงเซอราวด์ซื้อบ้านหม้อดอกเล็กต่อตู้เอง  สมัยนั้นไม่มีรายได้อะไร ยังเรียนอยู่ มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าลาดกระบัง  KMIT ตอนนั้นยังอยู่เมืองนนท์  เรียนปี 1 ก็แปลบทความเครื่องเสียงส่งวารสาสน์อีเล็คโทรนิคส์ของคณะแล้ว ตอนเรียน ม.7, 8 ที่อำนวยศิลป์ก็อ่านวารสารเครื่องเสียงต่างประเทศทั้ง HIFI REWIEW, STEREO REWIEW, AUDIO  อ่านมากกว่าอ่านตำราเรียน ครูเครื่องเสียงในใจคือ คุณสาคร เลื่อนฉวี ติดตามอ่านผลงานของท่านทุกเล่มจนท้ายสุดดั้นด้นไปถึงบ้านของท่านที่เจริญพร ไปฟังชุดเกือบสามพันวัตต์ระบบไบแอมป์ของท่าน ท่านเปิดดังมากๆ (ตอนนั้นท่านอายุ72ปีแล้ว ) ใช้ห้องนอนที่ติดกับห้องเสียง เป็นตู้ลำโพงมหึมาใหญ่ที่สุดในโลก

อจ.อีกท่านที่ผมติดตามอ่านคือ อจ.บุญถึง แน่นหนา ด้านอีเล็คโทรนิคส์ ตอนเรียนอยู่ที่KMIT ตกเย็นก็จะชวนเพื่อนอีก 2 คน  อจ.นิกร สุขุตมตันติ  อีกท่านลืมชื่อแล้ว  ไปตระเวนฟังเครื่องเสียงตามเอเย่นต์ต่างๆ สมัยนั้นเจ้าของผู้นำเข้าจะเป็นผู้ขายเอง จึงคบกันจนสนิทสนมเกือบทุกท่าน จนอยู่ปี 2 ผมกับเพื่อนจัดสัมนาลำโพงหลากระบบร่วม 13 คู่ ระบบต่างๆ กันไป จัดที่สถาบัน ควักกระเป๋าตัวเองไปสี่พันกว่าบาท ค่ารถรับส่งของ น้่นเมื่อเกือบ 40 ปีมาแล้ว สมัยนั้น ผู้นำเข้าเครื่องเสียงไฮเอนด์ที่ดังที่สุด (ดังเงียบ) ไม่มีใครเกิน เฮียซีโต้ (พิพัฒน์  แห่งเม่งเต็กตึ้ง) แต่ว่า Mark Levinson, Dahlnquist ,STR, CROWN เท่าที่จำได้ มันเยอะเป็นสิบยี่ห้อ มีการจัดงานเครื่องเสียงแห่งแรกของไทยที่ Central สีลม ตอนนั้นลำโพง BOSE 901 ดังมาก

เรียนจบก็ถูกทาบทามให้ช่วยเขียนบทความเครื่องเสียง  ก็เลยไปบุกเบิกนิตยสารชื่อ สเตอริโอ ของคุณสมจินต์  รัตนพรต ถือเป็นนิตยสารเครื่่องเสียงจริงจังเล่มแรกของเมืองไทย. กระดาษอาร์ตสี่สี ทั้งเล่ม (ไม่หนานัก) ผมเองรับผิดชอบเขียนเองเกือบทั้งเล่ม  แม้แต่ช่วยฝ่ายอาร์ต วิ่งถ่ายรูปโฆษณากับเพื่อนที่ชอบเครื่องเสียงไม่เอาค่าแรง  (คุณ วสันต์ MATCH AIR  ที่ เป็นเอเย่นต์ลำโพง Polk Audio รายแรกสุดในไทย)  มี คุณสาคร เลื่อนฉวี ให้เกึยรติช่วยเขียนด้วย ทำ สเตอริโอ อยู่ 3-4 เล่มก็เลิกกันไป ด้วยคุณสมจินต์ต้องไปทุ่มเวลาให้ธุรกิจอื่นๆ (ท่านรวยมาก) จากนั้นผมก็ผันตัวมาเขียนและทดสอบให้นิตยสาร เครื่องเสียง ของพี่ มนัส นิวาศบุตร อยู่นับสิบปี แล้วมาอยู่นิตยสาร WHAT HIFI ตราบเท่าทุกวันนี้ ผมเคยเป็นที่ปรึกษาให้แก่ผู้นำเข้าเครื่องเสียงรถยนต์อยู่หลายเจ้า  สูงสุดถึง 6 เจ้า สมัยเขียนประจำเรื่องเครื่องเสียงรถในนิตยสาร แหล่งรถ ยุคเครื่องเสียงรถเฟื่องระเบิด รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาเครื่องเสียงบ้านด้วย ว่าไปแล้ว อาชึพหลักแท้จริงของผมคือเป็นที่ปรึกษา งานเขึยนเป็นงานรอง ผมเชื่อว่าการเป็นทั้งที่ปรึกษาพร้อมกับเป็นสื่อ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย  ทราบว่าเพื่อนนักเขียนนักวิจารณ์หลายท่านก็มาแนวเดียวกัน ตราบเท่าที่คุณ ไม่ทรยศ โกหกผู้อ่านของคุณเอง ระหว่างนี้ผมก็จัดรายการวิทยุเรื่องเครื่องเสียงอยู่ สิบปี 3 สถานี เคยออกรายการเครื่องเสียงรถช่วงสั้นๆ อยู่เกือบปี ได้รับเชิญไปบรรยายจากผู้นำเข้านับสิบครั้ง  บรรยายในงานเครื่องเสียงร่วมยี่สิบครั้ง ได้รับเชิญไปดูโรงงานเครื่องเสียงในต่างประเทศกว่า 20แห่ง ไปงานเครื่องเสียงต่างประเทศทั้ง CES .เกือบสิบครั้ง (ยิ่งไปยิ่งเซ็ง แย่ลงทุกครั้ง) งานที่ญี่ปุ่นร่วมสิบครั้งเช่นกัน  งานที่เยอรมัน ที่ฮ่องกง ฯลฯ ถ้านับรวมที่เขียนหนังสือและอยู่ในวงการนี้ก็  40 ปีแล้ว ปัจจุบันผมอายุ 64 ปีแล้ว